21 paź
W umowie dożywocia właściciel nieruchomości oddaje ją na własność nabywcy, ale w zamian zyskuje pewne świadczenia, które nabywca zobowiązuje się mu zapewniać przez resztę jego życia. Mogą to być różne formy wsparcia, takie jak:
- Zapewnienie mieszkania – dożywotnik może mieszkać w nieruchomości, którą przekazał, aż do swojej śmierci;
- Zapewnienie wyżywienia i opieki – nabywca może być zobowiązany do zapewnienia dożywotnikowi codziennego wyżywienia, opieki medycznej czy innych niezbędnych rzeczy;
- Pielęgnacja i pomoc – nabywca nieruchomości może być zobowiązany do opieki nad dożywotnikiem, zwłaszcza w razie jego choroby czy potrzeby pomocy fizycznej.
Umowa dożywocia jest stosowana zazwyczaj w sytuacjach, gdy osoba starsza lub samotna chce zabezpieczyć swoje utrzymanie na resztę życia w zamian za przekazanie nieruchomości. Często wybierana jest przez osoby, które nie mają bliskiej rodziny lub chcą uniknąć obciążenia finansowego związanego z opieką domową lub instytucjonalną.
1. Zabezpieczenie na rzecz dożywotnika– nabywca jest zobowiązany prawnie do realizowania swoich obowiązków wobec dożywotnika. Jeśli tego nie robi, dożywotnik ma prawo żądać rozwiązania umowy.
2. Możliwość zamiany świadczeń – w szczególnych przypadkach sąd może zmienić charakter świadczeń na inne, np. w formie pieniężnej, jeśli świadczenia naturalne są niemożliwe do spełnienia.
3. Dziedziczenie – po śmierci dożywotnika nieruchomość pozostaje własnością nabywcy, co oznacza, że nie wchodzi do masy spadkowej dożywotnika i nie może być przedmiotem roszczeń spadkobierców.
- Brak spadkobierców – osoby starsze, które nie mają bliskiej rodziny, mogą skorzystać z umowy dożywocia, aby mieć pewność, że będą miały zabezpieczone warunki życia aż do śmierci.
- Zabezpieczenie emerytury – dla niektórych osób, które nie mają wysokich dochodów emerytalnych, dożywocie może być sposobem na uzyskanie opieki i wsparcia.
- Uniknięcie opieki instytucjonalnej – niektórzy wybierają dożywocie, aby uniknąć konieczności przebywania w domu opieki i zachować możliwość życia we własnym domu.
- Pełna utrata własności – po zawarciu umowy dożywotnik traci pełne prawo do dysponowania nieruchomością, co może być ryzykowne, jeśli umowa jest zawierana z osobą, która nie wypełnia swoich zobowiązań.
-Zależność od nabywcy – dożywotnik staje się zależny od nabywcy nieruchomości w zakresie utrzymania, co może być problematyczne, jeśli relacje między stronami się pogorszą.
Umowa dożywocia jest zatem dobrym rozwiązaniem dla osób chcących zapewnić sobie wsparcie, ale wymaga starannego rozważenia i zabezpieczenia interesów dożywotnika poprzez profesjonalne doradztwo pośrednika w obrocie nieruchomościami lub prawnika.